Γερμανία

Βερολίνο

Ελλάδα

Λιβαδειά

Τήλος

Ολλανδία

Τίλμπουρχ

Στρασβούργο

Άιχαχ

Άλπεν

Άρνσμπεργκ

Ασάφενμπουργκ

Άσπεργκ

Άουριχ

Μπαντ Μπέντχαϊμ

Μπαντ Λιπσπρίγνκε

Μπαντ Όλντεσλο

Μπαντ Βάλντσι

Μπάμπεργκ

Μπαϊρόιτ

Μπέκουμ

Μπέργκεν

Μπέργκις Γκλάντμπαχ

Μπίμπεραχ

Μπίλεφελντ

Μπιτιγχάιμ-Μπισίνγκεν

Μπλόμπεργκ

Μπόχουμ

Μπόντενχαϊμ

Βόννη

Μπρούνσγουικ

Μπρίλον

Μπούργκντορφ

Μπρούκχαουζεν-Βίλσεν

Μπουξτεχούντε

Κλόπενμπουργκ

Κόμπουργκ

Κουξχάφεν

Ντάρμσταντ

Ντάτελν

Ντέτμολντ

Ντινσλάκεν

Ντόρτμουντ

Ντύσσελντορφ

Έγκλσμπαχ

Άινμπεκ

Έλμσχορν

Έμντεν

Εμσντίτεν

Ένγκελς Κίρχεν

Ερφούρτη

Έρλανγκεν

Έσλινγκεν

Φλέκεμπι

Φλένσμπουργκ

Φράιμπουργκ

Φερστενβάλντε Σπρι

Φυρτ

Γκάου-Άλγκεσαϊμ

Γκίσταχτ

Γκεοργκσμαριένχουτε

Γκίσεν

Γκίφχορν

Γκέτινγκεν

Γκράφινγκ

Γκράιφσβαλντ

Γκρούνκραουτ

Γκίτερσλο

Χάχενμπουργκ

Χάγη

Χάλλε (Βεστφάλεν)

Χάλτεν Αμ Ζι

Αμβούργο

Χαμ

Χασμπέργκεν

Χαϊδελβέργη

Χέρφορντ

Χέρενμπεργκ

Χέρτεν

Χέρτσογκεναουραχ

Χίλντεσχαϊμ

Χούνξε

Χούσουμ

Ίνγκελχαϊμ Αμ Ράιν

Ίζελον

Ιζνί Ιμ Άλγκοη

Ίτσεχου

Γίνα

Γύλιχ

Καϊζερσλάουτερν

Καμπ-Λίντφορτ

Κάρλσρουη

Κάσσελ

Καουφούνγκεν

Κελινγκχούσεν

Κέμπεν

Κέβελα

Κίελο

Κόμπλεντς

Κολωνία

Κωνσταντία

Κρέφελντ

Κρόιτσταλ

Η [ANVITA](https://www.anvita.fr/) δημιουργήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2018 από εννιά πόλεις-ιδρυτές · συγκεντρώνει τοπικές αρχές, ομάδες αρχών και πολιτικούς-εκλεγμένους επισήμους που συνεργάζονται για μια πολιτική υποδοχής και φιλοξενίας άνευ όρων. Σήμερα, η ένωση περιλαμβάνει περίπου 50 τοπικές αρχές και ομάδες και αριθμεί περίπου 30 ξεχωριστά ιδιωτικά μέλη. Κάθε μέλος θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τις αρχές του καταστατικού της ANVITA, οι οποίες βασίζονται στην υποδοχή άνευ όρων.

Ως ένας πραγματικός χώρος για πολιτική κινητοποίηση, η ANVITA συντονίζει μια στρατηγική κοινής υποστήριξης έτσι ώστε να υποστηρίξει την υποδοχή και να απαιτήσει καλύτερη συμμετοχή των τοπικών αρχών στις εθνικές πολιτικές υποδοχής.


ANVITA

Ο κύριος στόχος του δικτύου [City of Sanctuary](https://cityofsanctuary.org/) («Πόλη καταφύγιο») είναι να προωθήσει τις θετικές σχέσεις μεταξύ των τοπικών κοινοτήτων και όσων αναζητούν καταφύγιο, και να δημιουργήσει μια κουλτούρα υποδοχής και φιλοξενίας βασισμένη στην υποστήριξη τοπικών ομάδων και οργανώσεων. Έως το φθινόπωρο του 2020, περίπου 50 πόλεις είχαν προσχωρήσει στο δίκτυο ([βλ. λίστα](https://data.cityofsanctuary.org/groups/list)) καθώς και ένας μεγάλος αριθμός πόλεων, περιοχών, νομών και δημοτικών διαμερισμάτων, όπως επίσης και ένα έθνος καταφύγιο, η Ουαλία (βλ. την παρουσίαση της πόλης του Σουάνσι). Αντικατοπτρίζοντας το ολοένα αυξανόμενο εύρος του δικτύου, έχουν δημιουργηθεί παρεμφερείς δράσεις υπέρ της υποδοχής ανθρώπων σε σχολεία, πανεπιστήμια υπηρεσίες υγείας, μαιευτήρια, θρησκευτικές ομάδες, κήπους και βιβλιοθήκες. Το Αγγλικό δίκτυο σχεδιάζει να ξεκινήσει προγράμματα αξιολόγησης και επιβράβευσης  («[βραβεία καταφυγίου](https://cityofsanctuary.org/awards/)») ανταμείβοντας καταστήματα, αθλητικές ομάδες και επιχειρήσεις. Μέσω του δικτύου, διοργανώνονται δραστηριότητες όπως δράσεις υποστήριξης, εκστρατείες, υπηρεσίες καθοδήγησης, υπηρεσίες φιλοξενίας και παροχής βοήθειας σε αιτούντες καταφύγιο, οργάνωση κοινωνικών κόμβων, και συμμετοχή σε προτάσεις χρηματοδότησης για χορηγίες.

City of Sanctuary (Πόλη Καταφύγιο)

Το Ισπανικό δίκτυο αλληλεγγύης [Ciudades Refugio](https://ciutatrefugi.barcelona/es/el-plan) («Ciutats Refugi”) ή «Πόλεις καταφύγια», δημιουργήθηκε από την [Άντα Κολάου](https://ajuntament.barcelona.cat/alcaldessa/en), τωρινή δήμαρχο της Βαρκελώνης, και τη Μανουέλα Καρμένα, πρώην δήμαρχο της Μαδρίτης. Αποτελείται από περίπου 25 πόλεις και δήμους της Ισπανίας. Το δίκτυο εμπνέεται από τις παγκόσμιες, διεθνικές αρχές της αλληλεγγύης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αναδεικνύει τη σημασία δημιουργίας αστικού πολιτικού χώρου για προοδευτικές και συμπεριληπτικές πολιτικές μετανάστευσης και ασύλου – σε αντίθεση με τις ολοένα και πιο περιοριστικές πολιτικές μετανάστευσης και ασύλου σε εθνικό επίπεδο. Το δίκτυο έχει ζητήσει επανειλημμένα από την κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας να δείξει περισσότερη αλληλεγγύη και ζήλο απέναντι στην ανθρωπιστική κρίση της Ευρώπης. 
Όταν η Ισπανική κυβέρνηση αρνήθηκε να τηρήσει τη δέσμευση της να υποδεχτεί πρόσφυγες από την Ιταλία και την Ελλάδα σύμφωνα με το [Ευρωπαϊκό Σχέδιο Μετεγκατάστασης του 2017](https://www.europarl.europa.eu/legislative-train/theme-towards-a-new-policy-on-migration/file-1st-emergency-relocation-scheme), οι 25 πόλεις-καταφύγια απαίτησαν δημοσίως από την κυβέρνηση να μεταφέρει περισσότερες αρμοδιότητες στους δήμους, έτσι ώστε να μπορούν να υποδέχονται και να μετεγκαταστούν μετανάστες και πρόσφυγες που ξεφεύγουν από συγκρούσεις ή από ακραίες συνθήκες φτώχειας.  Ένα χρόνο αργότερα, το 2018, το δίκτυο συγκάλεσε σύνοδο και δημοσίευσε μια διακήρυξη στην οποία, για ακόμα μια φορά, οι πόλεις-μέλη υπενθύμιζαν στην κεντρική κυβέρνηση ότι έχει υποσχεθεί να υποδεχτεί έναν συγκεκριμένο και συμφωνημένο αριθμό προσφύγων. Η διακήρυξη αυτή επανεπιβεβαιώνει την προθυμία των πόλεων-μελών να συνεχίσουν να υποδέχονται ανθρώπους, και απαιτεί από την κεντρική κυβέρνηση την παροχή περισσότερων πόρων έτσι ώστε να βελτιώσει και να κάνει πιο αξιοπρεπή την διαδικασία υποδοχής μεταναστών και προσφύγων.

Ciudades Refugio - Πόλεις Καταφύγια (από το 2015)

Οι [Πόλεις Αλληλεγγύης](https://solidaritycities.eu/) είναι μια πρωτοβουλία για τη διαχείριση της «προσφυγικής κρίσης» που προτάθηκε από το δήμαρχο της Αθήνας και υλοποιήθηκε από το δίκτυο [EUROCITIES](https://eurocities.eu/). Στόχος του είναι να αποτελέσει ένα πλαίσιο μέσα από το οποίο θα μπορούν να παρουσιαστούν όλες οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες των πόλεων-μελών, και να αναδειχθεί η πολιτική ηγεσία αυτών στην αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης. Οι πόλεις που συμμετέχουν στο δίκτυο επιδιώκουν να συνεργαστούν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη, για τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος. Η δράση τους υπαγορεύεται από τις αρχές της υπευθυνότητας και της αλληλεγγύης, όπως αυτές εκφράζονται στη δήλωση περί ασύλου του EUROCITIES, καθώς και στην ανοιχτή επιστολή των πολιτικών του EUROCITIES που δημοσιεύτηκε την [Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων](https://www.unhcr.org/gr/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%8D%CE%B3%CF%89%CE%BD), στις 20 Ιουνίου 2016. 

Οι Solidarity Cities βασίζονται στα εξής τέσσερα θεμέλια:

1)	Ενημέρωση και ανταλλαγή πληροφοριών για την κατάσταση των προσφύγων σε κάθε πόλη
2)	Προάσπιση της σωστότερης συμμετοχής των πόλεων-μελών και απευθείας χρηματοδότηση τους για την καλύτερη υποδοχή και ενσωμάτωση των προσφύγων 
3)	Τεχνική και οικονομική υποστήριξη και ανάπτυξη υποδομών σε κάθε πόλη
4)	Δέσμευση πόλεων της Ευρώπης να δεχτούν μετεγκατεστημένους αιτούντες ασύλου


Solidarity Cities - Πόλεις Αλληλεγγύης 

Η εκστρατεία «[Ασφαλή Λιμάνια](https://seebruecke.org/sichere-haefen)» ξεκίνησε από το Γερμανικό πολιτικό κίνημα [Seebrücke](https://seebruecke.org/). Ως μέρος της εκστρατείας, πόλεις αυτοανακηρύσσονται «ασφαλή λιμάνια». Δεσμεύονται στη διεκδίκηση νέων, ισχυρότερων προγραμμάτων για τη νομική υποδοχή των προσφύγων, στην απαίτηση για αποποινικοποίηση της διάσωσης από τη θάλασσα και στην υποδοχή περισσότερων προσφύγων απ’ όσους είναι υποχρεωμένες να λάβουν.

Ασφαλή Λιμάνια

Το αυστριακό δίκτυο «Bürgermeister mit Herz» (Δήμαρχοι με Ψυχή) αποφάσισε να αναλάβει την ευθύνη να δράσει, δηλώνοντας την προθυμία του να δεχτεί οικογένειες και παιδιά από καταυλισμούς της Ελλάδας και από τα σύνορα της Ευρώπης, σε ένα μέτριο βαθμό, έτσι ώστε να αποτραπεί μια πιθανή ανθρωπιστική καταστροφή.

Δήμαρχοι με Ψυχή (Mayors with a Heart)

Ο συνασπισμός των [«Solidaire Gemeenten»](https://www.vluchtelingenwerk.be/solidairegemeenten) (Δήμοι Αλληλεγγύης) αποτελείται από δήμους που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους προς μετακινούμενους ανθρώπους. Η ιδέα πήρε μορφή το 2020, ύστερα από την ανθρωπιστική κρίση στους καταυλισμούς της Ελλάδας, πράγμα το οποίο οδήγησε δήμους να αθετήσουν τη δέσμευση τους να μεταφέρουν και να προσφέρουν καταφύγιο σε πρόσφυγες.

Σε εθνικό επίπεδο, αλληλέγγυοι δήμοι δημιουργούν λόμπι επιρροής προς τη Βελγική κυβέρνηση ώστε να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στους πρόσφυγες με σεβασμό προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο στα πλαίσια των συζητήσεων για το νέο Σύμφωνο για το Άσυλο και τη Μετανάστευση, όσο και με το να λάβει ηγετικό ρόλο στις πρωτοβουλίες μετεγκατάστασης. Σε τοπικό επίπεδο, οι Δήμοι Αλληλεγγύης προσφέρουν επιπλέον ποιοτική υποστήριξη σε μετακινούμενους πληθυσμούς, πέρα από το επίπεδο της βασικής υποδοχής. Για παράδειγμα, παρακινούν πολίτες να γίνουν κηδεμόνες σε ασυνόδευτους ανήλικους, παίρνουν πρωτοβουλίες για την συμπερίληψη των προσφύγων σε δραστηριότητες αναψυχής/ψυχαγωγίας, ανταλλάσσουν καλές πρακτικές, υποστηρίζουν τα σχολεία όταν αυτά εκπαιδεύουν πρόσφυγες, σχεδιάζουν πρότυπα για χορηγίες με κοινοτικό χαρακτήρα, κ.ο.κ. 

Μέχρι στιγμής, στο σχήμα αυτό συμμετέχουν 18 δήμοι. Η εκστρατεία αυτή υποστηρίζεται από το δίκτυο [Vluchtelingenwerk Vlaanderen (Refugee Work Flanders)](https://vluchtelingenwerk.be/), που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των αιτούντων ασύλου και των προσφύγων στο Βέλγιο. Η πρωτοβουλία αυτή, προσφέρει τη δυνατότητα στους κατοίκους ενός δήμου, να αιτηθούν -μέσω ειδικού εντύπου- της συμμετοχής του στον συνασπισμό αλληλεγγύης.


Δήμοι Αλληλεγγύης (Solidaire Gemeenten)

Το δίκτυο «Διεθνής συμμαχία από Ασφαλή Λιμάνια» δημιουργήθηκε στο συνέδριο «Από τη θάλασσα στην Πόλη» στο Παλέρμο τον Ιούλιο του 2021.
Ο σκοπός του είναι να δημιουργήσει μια συνεργασία ανάμεσα σε πόλεις της Ευρώπης ώστε να αναλάβουν ένα ενεργό ρόλο σε θέματα Ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής.
Ένα διακρατικό δίκτυο μπορεί να αυξήσει την ορατότητα των δήμων υποδοχής και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα τους σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ενθαρρύνει άλλες πόλεις να δράσουν και να χτίσουν δυνατότερες συμμαχίες με παράγοντες της κοινωνίας των πολιτών.

Διεθνής συμμαχία από Ασφαλή Λιμάνια

To δίκτυο [Red de Municipios de Acogida de Refugiados (RMAR)](http://www.femp.es/comunicacion/noticias/red-de-municipios-de-acogida-de-refugiados-de-la-femp), συστάθηκε τον Μάρτιο του 2016, με στόχο την πληροφόρηση των τοπικών κυβερνήσεων σχετικά με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής ένωσης και της Ισπανίας που θα μπορούσαν να έχουν την οποιαδήποτε επίπτωση στην υποδοχή των προσφύγων σε τοπικό επίπεδο. To RMAR επιδιώκει να εμπνεύσει θετική υποδοχή των προσφύγων και των μεταναστών από τις τοπικές κυβερνήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, κυρίαρχο ρόλο παίζει η διοργάνωση διαφόρων εκστρατειών και εκδηλώσεων προς αυτήν την κατεύθυνση. Το δίκτυο, επιζητά την δημιουργία ενός θετικού πλαισίου και υπόβαθρου για την άφιξη των προσφύγων στις πόλεις καθώς επίσης και την δυνατότητα εκπαίδευσης των τοπικών κυβερνώντων. Επιζητά επίσης να καταγράψει τους τοπικούς πόρους που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην υποδοχή των προσφύγων. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην προνόηση πηγών στέγασης για τους ανθρώπους που αποζητούν διεθνή προστασία.

Δίκτυο δήμων για την υποστήριξη των μεταναστών 

Το [Δίκτυο Πόλεων για την Ένταξη](https://greece.iom.int/en/supporting-%E2%80%98cities-network-integration%E2%80%99) (Cities Network for Integration) είναι ένα διαδημοτικό δίκτυο, καθοδηγούμενο από Ελληνικούς δήμους, οι οποίοι στα πλαίσια του συνεργάζονται για την οργάνωση και την υλοποίηση συντονισμένων δράσεων και παρεμβάσεων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Οι πρωτοβουλίες αυτές, στοχεύουν στην προώθηση της κοινωνικής ένταξης μεταναστών και προσφύγων ενισχύοντας ταυτόχρονα τη κοινωνική συνοχή. Το δίκτυο αυτό συστάθηκε τον Ιανουάριο του 2018 από τους δήμους Αθηναίων και Θεσσαλονίκης. Σε αυτό το μνημόνιο έχουν προσχωρήσει μέχρι σήμερα συνολικά επιπλέον 14 δήμοι. Το μνημόνιο θέτει τις βάσεις ενός κοινού πλαισίου συνεργασίας μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών στους τομείς της ανταλλαγής γνώσης, της ενίσχυσης των υποδομών και του ανθρώπινου δυναμικού, της ανάπτυξης πολιτικών σε Ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, της συμμετοχής σε προτάσεις χρηματοδότησης και της υλοποίησης δράσεων και προγραμμάτων από κοινού.

Δίκτυο Πόλεων για την Ένταξη

Η Νοσοκομειακή κοινότητα (Communes Hospitalière) είναι μια εκστρατεία του CNCD 11.11.11
Ένας φιλόξενος δήμος είναι ένας δήμος ο οποίος, ψηφίζοντας μια πρόταση, δεσμεύεται για τουλάχιστον δύο πράγματα: την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα μεταναστευτικά θέματα στον πληθυσμό του και τη βελτίωση της υποδοχής των μεταναστών, ανεξαρτήτου κοινωνικού ή πολιτικού καθεστώτος, με τρόπο που σέβεται τα δικαιώματά τους.
Διευκολύνει τις διαδικασίες για όλους τους μετανάστες, όπως τους αιτούντες άσυλο αλλά και για άλλα άτομα τα οποία μερικές φορές βρίσκονται σε ακόμα πιο επισφαλείς καταστάσεις, όπως μετανάστες χωρίς χαρτιά.

Νοσοκομειακή κοινότητα (Communes Hospitalière)

Το δίκτυο [«Πόλεις – Ασφαλή Λιμάνια»](https://staedte-sicherer-haefen.de/en/) αποτελείται από δήμους της Γερμανίας συνδεδεμένους με τη πρωτοβουλία [Seebrücke](https://seebruecke.org/) και τα αιτήματα του. Μέλη του δικτύου δηλώνουν ότι μπορούν να υποδεχτούν πρόσφυγες από τη Μεσόγειο ή από καταυλισμούς στα σύνορα της Ευρώπης. Το δίκτυο χαρακτηρίζεται ως μια ένωση βασισμένη σε ανθρωπιστικές αξίες, με ανεπτυγμένες δεξιότητες σε ζητήματα ένταξης και ασύλου, και ασκεί πίεση στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας για την υποδοχή περισσότερων προσφύγων. Όλα τα μέλη του δικτύου είναι επίσης μέλη της εκστρατείας «Ασφαλή Λιμάνια».

Πόλεις – Ασφαλή Λιμάνια

Από το Μάρτιο του 2020, περισσότεροι από τους μισούς δήμους της Ολλανδίας συμμετέχουν σε έναν «[συνασπισμό των προθύμων](https://www.vluchteling.nl/hoe-jij-kunt-helpen/Campagne-500-kinderen)» που έχει στόχο να ξεπεράσει τα εθνικά πολιτικά αδιέξοδα, απαιτώντας τη μετεγκατάσταση 500 νεαρών ασυνόδευτων προσφύγων από τους καταυλισμούς στην Ελλάδα. Η Ολλανδική κυβέρνηση έχει επανειλημμένα αρνηθεί να συμμετάσχει σε επιχειρήσεις μετεγκατάστασης, όπως αυτή που ζήτησε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης των Οκτώβριο του 2010, έτσι ώστε να μοιραστεί η ευθύνη μέσα από την εθελούσια μετεγκατάσταση ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. Έτσι, οι ΜΚΟ Ολλανδική Προσφυγική Επιτροπή, το Ίδρυμα Προσφύγων και Προστασίας των Παιδιών συνέστησαν έναν «συνασπισμό των προθύμων». Ξεκίνησαν μια εκστρατεία για την άσκηση πολιτικής πίεσης στην Ολλανδική κυβέρνηση έτσι ώστε να αλλάξει την αυστηρή στάση της σχετικά με τη μετεγκατάσταση.

Πόλεις Καταφύγια – Ο Συνασπισμός των Προθύμων

Το [Σωματείο Πολωνικών Μητροπόλεων (ΣΠΜ)](https://metropolie.pl/) ιδρύθηκε το 1990 από τους προέδρους πέντε πόλεων ως ένα φόρουμ αλληλεγγύης για τις τοπικές μητροπολιτικές αρχές. Ανέλαβε εγχειρήματα με στόχο τη δημιουργία ενός δικτύου πόλεων μετά-κομμουνιστικής εποχής, συνάμα με δημοκρατικές πόλεις της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου. Το 1993, το ΣΠΜ καταχωρήθηκε επίσημα ως ίδρυμα.

Μέλη του ΣΠΜ υπέγραψαν τη διακήρυξη συνεργασίας μεταξύ των πόλεων-μελών σχετικά με θέματα μετανάστευσης. Ακολούθησε η δημιουργία της Ομάδας για τη Μετανάστευση και την Ένταξη. Η ομάδα αυτή αποτελεί πλέον την κύρια πλατφόρμα συνεργασίας μεταξύ πόλεων στον τομέα της ένταξης. Το Σεπτέμβριο του 2020, σε απάντηση ενός καλέσματος από ΜΚΟ, το ΣΠΜ δήλωσε την προθυμία του να προσφέρει καταφύγιο σε παιδιά και οικογένειες που είχαν πληγεί από [τη φωτιά στον καταυλισμό της Μόριας στη Λέσβο.](https://www.cnn.gr/ellada/story/233778/fotia-ston-megalytero-prosfygiko-kataylismo-tis-eyropis-ta-diethni-mme-gia-ti-moria)


Σωματείο Πολωνικών Μητροπόλεων