Niemcy

Berlin

Brema

Holandia

Tilburg

Wielka Brytania

Swansea

Lewisham (Londyn)

Polska

Gdańsk

Warszawa

Belgia

Gandawa

Francja

Marsylia

Halle (Saale)

Poczdam

Rottenburg

Grecja

Liwadia

Tilos

Włochy

Mediolan

Palermo

Amsterdam

Utrecht

Hiszpania

Barcelona

Kadyks

Walencja

Saragossa

Szawajcaria

Zurych

Montreuil

Grenoble

Berno

Strasburg

Aichach

Alpen

San Cristóbal de La Laguna

El Prat de Llobregat

Santa Colomba de Gramenet

Sabadell

Sant Boi de Lobregat

Santa Cruz de Tenerifa

Rubi

Tarragona

Manresa

Hospitalet de Lobregat

Sevilla

Las Palmas de Gran Canaria

Malaga

Terrassa

Bergamo

Albania

Tirana

Reggio Calabria

Lampedusa

Herzogenrath

Titisee-Neustadt

Velbert

Ennigerloh

Gevelsberg

Bad Mergentheim

Saalfeld/Saale

Lübbecke

Stutensee

Alcalá de Henares

Torrejón de Ardoz

Rivas Vaciamadrid

Arganda de Rey

Madryt

Alcobendas

San Sebastián de los Reyes

Tres Cantos

Pozuelo de Alarcón

San Martín de la Vega

Getafe

Leganés

Alcorcón

Parla

Fuenlabrada

Móstoles

Villaviciosa de Odón

Boadilla

Valdemorillo

Robledo de Chavela

Collado Villalba

Genk

Bornem

Oosterzele

Halle (BEL)

Sint-Truiden

Waregem

Trikala

Piraeus

Nea Chalkidona

Nea Filadelfeia

Neapoli - Sykees

Tripollis

Larissa

Katerini

Karditsa

Kalamaria

Ioannina

Heraklion

Agios Dimitrios

Delta

Chania

Osterode am Harz

Mühlheim am Main

Utworzone 26 września 2018 r. przez 9 miast założycielskich, [Krajowe Stowarzyszenie Miast i Terytoriów Przyjaznych (ANVITA)](https://www.anvita.fr/) zrzesza władze lokalne, grupy władz i wybranych urzędników, którzy działają na rzecz polityki bezwarunkowego przyjmowania i gościnności. Obecnie do stowarzyszenia należy 50 samorządów lokalnych i grup, skupiających około czterdziestu pięciu członków indywidualnych.  Każdy członek musi przestrzegać wartości Karty ANVITA, opartej na zasadzie bezwarunkowej gościnności.

Jako rzeczywista przestrzeń mobilizacji politycznej, ANVITA koordynuje wspólną strategię rzecznictwa na rzecz ochrony przyjmowania uchodźców i opowiadania się za szerszym udziałem władz lokalnych w krajowej polityce przyjmowania uchodźców.



Anvita

Austriacka sieć [Bürgermeister mit Herz (Burmistrzowie z sercem)](https://www.spooe.at/2020/03/05/allianz-gegruendet-buergermeisterinnen-mit-herz-fuer-menschen-die-wegen-krieg-und-terror-ihre-heimat-verlassen-mussten-die-bundesregierung-muss-endlich-verantwortung-uebe/) wzięła na siebie odpowiedzialność i, aby zapobiec katastrofie humanitarnej, zadeklarowała gotowość do przyjęcia w ograniczonej skali rodzin i dzieci z greckich obozów i z europejskiej granicy.


Bürgermeister mit Herz

[Cities Network for Integration (Sieć Miast Integracyjnych)](https://www.cnigreece.gr/en/) to międzygminna sieć kierowana przez greckie gminy współpracujące ze sobą w celu organizowania i wdrażania skoordynowanych działań i interwencji zarówno na poziomie lokalnym, jak i krajowym.  Inicjatywy te mają na celu promowanie integracji społecznej migrantów i uchodźców, przy jednoczesnym wzmocnieniu spójności społecznej.  Sieć Miast została zainicjowana w styczniu 2018 r. przez gminy Ateny i Saloniki. Odpowiedni protokół ustaleń, podpisany obecnie przez 14 kolejnych gmin, wytycza drogę do wspólnych zasad współpracy między gminami w dziedzinie wymiany wiedzy, budowania potencjału, wspólnego kształtowania polityki na szczeblu europejskim, regionalnym i lokalnym, pozyskiwania środków i planowania.

Cities Network for Integration

Od marca 2020 r. ponad połowa holenderskich gmin przyłączyła się do [Coalition of the Willing (koalicji chętnych)](https://www.vluchteling.nl/hoe-jij-kunt-helpen/Campagne-500-kinderen), która ma na celu przełamanie krajowego impasu politycznego, zobowiązując się do relokacji 500 małoletnich uchodźców bez opiekunów z obozów w Grecji. Rząd holenderski wielokrotnie odmawiał udziału w staraniach relokacyjnych, takich jak prośba greckiego Ministra Ochrony Obywateli Michalisa Chrisochoidisa z października 2010 r. o podzielenie się odpowiedzialnością za przeniesienie małoletnich uchodźców bez opieki. Te publiczne deklaracje solidarności są odpowiedzią na apel Holenderskiej Rady ds. Uchodźców oraz Fundacji na Rzecz Uchodźców i Obrony Dzieci o utworzenie „koalicji chętnych". Te organizacje pozarządowe zainicjowały kampanię, której celem było wywarcie presji na rząd holenderski, by zmienił swoje restrykcyjne podejście i stanowisko w sprawie relokacji.


Cities of Refuge - Coalition of the Willing

Głównym celem sieci [City of Sanctuary (Miast Azylowych)](https://cityofsanctuary.org/) jest promowanie dobrych relacji między lokalnymi społecznościami a osobami poszukującymi schronienia oraz tworzenie kultury otwartości i gościnności w oparciu o lokalne grupy i organizacje. Do jesieni 2020 roku w sieci Miast Azylowych uczestniczyło około 50 miast ([zob. lista](https://data.cityofsanctuary.org/groups/list)), a także szereg miejscowości, regionów, hrabstw, gmin, a nawet cały azylowy region - Walia ([zob. Swansea](https://moving-cities.eu/swansea)). Odzwierciedlając rosnący obszar sieci, utworzono również grupy zajmujące się tematem schronienia w szkołach, na uniwersytetach, w służbie zdrowia, na porodówkach, w grupach wyznaniowych, ogrodach i bibliotekach.  Sieć w Wielkiej Brytanii obecnie ma zamiar uruchomić plany dla sklepów, klubów sportowych i przedsiębiorstw, aby i one również mogły kwalifikować się do nagród [Sanctuary Awards](https://cityofsanctuary.org/awards/). Akcje organizowane przez sieć obejmują m.in. rzecznictwo i kampanie, budowanie przyjaźni i opiekę mentorską, goszczenie i zapewnianie krótkich przerw dla osób poszukujących schronienia, organizowanie spotkań towarzyskich i informacyjnych, a także zbieranie funduszy na finansowanie pomocy dla uchodźców.

City of Sanctuary UK

Hiszpańska sieć miast solidarności [Ciudades Refugio (Ciutats Refugi)](https://www.ciutatrefugi.barcelona/en/plan), została zainicjowana i założona przez Adę Colau, burmistrzynię Barcelony, i Manuelę Carmen, ówczesną burmistrzynię Madrytu, i składa się z około 25 hiszpańskich miast i gmin. Sieć czerpie z uniwersalnych i międzynarodowych dyskursów dotyczących praw człowieka i solidarności.  Podkreśla również znaczenie miejskiej przestrzeni politycznej dla progresywnej, inkluzywnej polityki migracyjnej i azylowej - w przeciwieństwie do coraz bardziej restrykcyjnej polityki migracyjnej i azylowej na szczeblu krajowym. Sieć wielokrotnie wzywała hiszpański rząd centralny do większej solidarności i szybszej reakcji wobec humanitarnego kryzysu uchodźczego w Europie.

Kiedy w 2017 r. rząd hiszpański nie wywiązywał się ze swoich zobowiązań dotyczących przyjęcia uchodźców z Włoch i Grecji w ramach [Europejskiego Programu Relokacji](https://www.europarl.europa.eu/legislative-train/theme-towards-a-new-policy-on-migration/file-1st-emergency-relocation-schem), 25 miast azylowych publicznie wezwało rząd krajowy do przekazania gminom większych kompetencji w zakresie relokacji i przyjmowania migrantów i uchodźców uciekających przed konfliktami lub ubóstwem. Rok później, w 2018 r., sieć Ciudades Refugio zorganizowała szczyt i opublikowała deklarację, w której miasta członkowskie ponownie przypomniały rządowi centralnemu o dotrzymaniu obietnicy przyjęcia uzgodnionej liczby uchodźców. Deklaracja potwierdza gotowość miast członkowskich do dalszego przyjmowania osób, ale wymaga od rządu więcej środków na usprawnienie i godne traktowanie procesu przyjmowania osób uchodźczych i migranckich.

Ciudades Refugio

[Communes hospitalières (Gościnne Gminy)](https://www.cncd.be/Communes-hospitalieres-mouvement-ampleur) to kampania zainicjowana przez CNCD 11.11.11. Gościnna gmina to taka, która poprzez przegłosowanie wniosku, zobowiązuje się do co najmniej dwóch rzeczy: podniesienia świadomości na temat kwestii migracji wśród swoich mieszkańców oraz poprawy warunków przyjmowania migrantów, niezależnie od ich statusu, w sposób respektujący ich prawa. Ułatwia ona procedury obowiązujące wszystkich migrantów takich jak osoby ubiegające się o azyl, ale także inne osoby znajdujące się czasem w jeszcze bardziej niepewnej sytuacji, np. migrantów nieposiadających dokumentów.

Commune Hospitaliere

Sieć [International Alliance of Safe Harbours (Międzynarodowy Sojusz Bezpiecznych Przystani)](https://iash-eu.org/) została założona na konferencji „From the Sea to the City” („Z Morza do Miasta”) w Palermo w lipcu 2021 r. Celem jest zmotywowanie europejskich gmin do przyjęcia aktywnej roli i wspólnej pracy nad europejską polityką migracyjną. Ponadnarodowa sieć może zwiększyć widoczność przyjaznych miast i ich interesów na szczeblu UE, zachęcić inne miasta do działania i budować silniejsze sojusze z aktywistami społeczeństwa obywatelskiego.



International Alliance of Safe Harbours 

Założona w marcu 2016 r. sieć ma na celu informowanie samorządów o polityce UE i Hiszpanii, która wpływa na kwestie związane z przyjmowaniem uchodźców na poziomie lokalnym. Sieć [Municipios de Acogida de Refugiados](http://www.femp.es/comunicacion/noticias/red-de-municipios-de-acogida-de-refugiados-de-la-femp) (RMAR) ma za zadanie wspierać pozytywną reakcję władz lokalnych na przyjazd osób ubiegających się o azyl i osób uchodźczych. W tym kontekście organizacja wydarzeń i kampanii ma kluczowe znaczenie. Ta sieć ma na celu stworzenie środowiska przyjaznego dla przyjazdu uchodźców oraz zapewnienie szkoleń dla lokalnych urzędników państwowych. RMAR ma na celu stworzenie spisu lokalnych zasobów, które mogą być pomocne w przyjęciu osób uchodźczych. Jest to szczególnie ważne w przypadku zapewniania mieszkań osobom ubiegającym się o ochronę międzynarodową.

Red de Municipios de Acogida de Refugiados

[Sichere Häfen (Miasta Bezpiecznych Przystani)](https://seebruecke.org/sichere-haefen) to kampania zainicjowana przez niemiecki ruch obywatelski [Seebrücke](https://seebruecke.org/). Miasta deklarują, że są „bezpieczną przystanią". Zobowiązują się one do popierania nowych i solidniejszych programów legalnego przyjmowania uchodźców, do żądania depenalizacji ratownictwa morskiego, do forsowania nowych państwowych misji ratunkowych, oraz do przyjmowania uchodźców we własnym środowisku - i są gotowe przyjąć więcej osób, niż muszą. 


Sichere Häfen

Koalicja [Solidaire Gemeenten (Solidarne Gminy)](https://vluchtelingenwerk.be/solidaire-gemeenten) składa się z gmin, które wyrażają swoją solidarność z osobami w drodze. Ideę tę zapoczątkowano w 2020 r. po kryzysie humanitarnym w greckich obozach dla uchodźców, który skłonił gminy do zadeklarowania swojego zaangażowania w relokację i zapewnienie schronienia uchodźcom.

Na poziomie krajowym, Solidarne Gminy wywierają nacisk na rząd belgijski, aby przyjął na siebie odpowiedzialność wobec uchodźców w sposób zgodny z prawami człowieka, zarówno w ramach dyskusji dotyczących nowego Paktu o Azylu i Migracji, jak i poprzez przejęcie inicjatywy relokacji. Na szczeblu lokalnym, poza podstawowym przyjęciem, Solidarne Gminy oferują dodatkowe wsparcie dla osób przemieszczających się,  Przykłady obejmują zachęcanie obywateli do zostania opiekunami małoletnich bez opieki, podejmowanie inicjatyw mających na celu zaangażowanie uchodźców w zajęcia w czasie wolnym, wymianę dobrych praktyk, wspieranie szkół w procesie kształcenia uchodźców, opracowywanie modeli finansowania opartego na społeczności lokalnej itp.

Do tej pory 18 gmin zadeklarowało solidarność. Kampania ta wspierana jest przez Flandryjską Radę ds. Uchodźców (Vluchtelingenwerk Vlaanderen ), sieć mającą na celu obronę praw osób ubiegających się o azyl  w Belgii i uchodźców. Do dyspozycji obywateli jest szablon listu, za pomocą którego mogą oni wezwać swoją gminę do wyrażenia solidarności.

Solidaire Gemeenten

[Solidarity Cities (Solidarne Miasta)](https://solidaritycities.eu/) to inicjatywa na rzecz zarządzania kryzysem uchodźczym zaproponowana przez burmistrza Aten i uruchomiona w ramach sieci [EUROCITIES](https://eurocities.eu/). Ma ona na celu stworzenie ram, w których prezentowane będą działania i inicjatywy wszystkich miast członkowskich, podkreślając ich polityczne przywództwo i jego znaczenie w stawianiu czoła temu wyzwaniu. Miasta aktywne w ramach inicjatywy Solidarne Miasta chcą współpracować z Komisją Europejską i państwami członkowskimi w zakresie zarządzania sytuacją uchodźców. Pracują nad przestrzeganiem zasad odpowiedzialności i solidarności, wyrażonych w oświadczeniu EUROCITIES w sprawie azylu, a także w liście otwartym przygotowanym przez polityków EUROCITIES i opublikowanym w Międzynarodowym Dniu Uchodźcy, 20 czerwca 2016 r.
Solidarne Miasta opierają się na czterech filarach:
1) wymianie informacji i wiedzy na temat sytuacji uchodźców w miastach
2) opowiadaniu się za większym zaangażowaniem i bezpośrednim finansowaniem miast w zakresie przyjmowania i integracji uchodźców
3) międzymiastowej pomocy technicznej i finansowej oraz budowaniu potencjału
4) zobowiązaniu miast europejskich do przyjęcia relokowanych osób ubiegających się o azyl


Solidarity Cities

[Städte Sicherer Häfen (Sieć Miast Bezpiecznej Przystani)](https://staedte-sicherer-haefen.de/en/) zrzesza niemieckie gminy związane z inicjatywą [Seebrücke](https://seebruecke.org/) i jej postulatami. Członkowie sieci zadeklarowali gotowość do przyjmowania uchodźców z Morza Śródziemnego lub z obozów dla uchodźców na granicach Europy. Sieć uważa się za stowarzyszenie wartości humanitarnych z wysokimi kompetencjami w sprawach integracji i azylu, i naciska na niemiecki rząd federalny, żeby zwiększył kwoty przyjmowanych uchodźców. Wszyscy członkowie Miast Bezpiecznej Przystani są członkami Sieci Miast Bezpiecznej przystani.



Städte Sicherer Häfen

[Unia Metropolii Polskich](https://metropolie.pl/) (UMP) została utworzona przez prezydentów pięciu miast w 1990 roku jako forum solidarności lokalnych władz miejskich.  Podjęła działania zmierzające do stworzenia sieci miast postkomunistycznych oraz demokratycznych miast Europy i świata. W 1993 r. Unia Metropolii Polskich została formalnie zarejestrowana jako fundacja. Sieć liczy obecnie dwanaście miast członkowskich.

Członkowie UMP podpisali Deklarację Współpracy miast Unii Metropolii Polskich w zakresie migracji. W ślad za tym powołano Zespół ds. Migracji i Integracji. Zespół ds. Migracji i Integracji UPM jest obecnie główną platformą współpracy miast w zakresie integracji. We wrześniu 2020 r., w odpowiedzi na apel organizacji pozarządowych, UPM wydała oświadczenie, w którym wyraziła gotowość udzielenia schronienia dzieciom i rodzinom poszkodowanym w [pożarze w obozie dla uchodźców Moria na Lesbos](https://www.bbc.com/news/world-europe-54082201).


Unia Metropolii Polskich