Moving Cities
Inspirujące strategie

PalermoPolityka otwartych portów

Co jest inspirujące?

Palermo pokazuje, że miasta mogą odgrywać i odgrywają rolę w polityce granicznej, niezależnie od silnie zhierarchizowanego i zamkniętego charakteru danego procesu decyzyjnego. Jako miasto o dużej sile oddziaływania na szczeblu międzynarodowym — i jako jedno z głównych śródziemnomorskich miast portowych — Palermo było niezwykle aktywne w lokalnym sprzeciwie wobec unijnej i krajowej polityki dotyczącej granicy śródziemnomorskiej. W szczególności, administracja miejska oparła się polityce Matteo Salviniego „zamykania portów", zamiast tego promując ideę otwartych portów.

W jaki sposób Palermo wprowadziło w życie politykę otwartych portów?

Kiedy doszło do pierwszego incydentu i ówczesny włoski Minister Spraw Wewnętrznych zabronił statkowi Aquarius cumowania we włoskich portach, burmistrz Orlando otwarcie rzucił wyzwanie rządowi krajowemu, zgłaszając się na ochotnika wraz z innymi kolegami z głównych miast południowych Włoch (Neapol, Messyna, Reggio Calabria) i zezwalając statkowi na dokowanie. Chociaż w praktyce mogło się to okazać problematyczne, stanowiło to pierwszy istotny krok w publicznym przeciwstawianiu się zasadności tej polityki krajowej.

Co jeszcze zrobiło Palermo?

W miarę jak podmioty rządowe odsuwały się od działań poszukiwawczych i ratowniczych na morzu, zaczęły ścigać i uznawać za przestępców organizacje społeczeństwa obywatelskiego zajmujące się poszukiwaniami i ratownictwem. Administracja miejska Palermo pozostała jednym z niewielu wyraźnych instytucjonalnych głosów sprzeciwu wobec takiej polityki. Odbywało się to nie tylko poprzez wielokrotne publiczne deklaracje, ale także poprzez dalsze kroki. Obejmowały one honorowe obywatelstwo dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego działających na rzecz poszukiwania i ratowania ludzi na morzu, takich jak Mediterranea Saving Humans, Sea-Watch i sea-eye, czy też oficjalne pismo wysłane do rządu włoskiego w celu zniesienia administracyjnej konfiskaty statków ratowniczych.

Jaki jest rezultat?

Podobnie jak w przypadku Karty z Palermo, polityka otwartych portów może być tylko częściowo mierzona pod względem konkretnych osiągnięć zrealizowanych w terenie. W dziedzinie polityki, która z trudem mieści się w formalnych kompetencjach miasta, podejście to przyniosło przede wszystkim skutki pośrednie. Obejmują one kwestionowanie zasadności decyzji politycznych rządu, tworzenie forów dla debat publicznych, podnoszenie świadomości i przezwyciężanie zasłony dymnej, która często towarzyszy decyzjom politycznym w tej dziedzinie.

Wszystkie inspirujące strategie